3 Ιουνίου 2021
Ήθελα την άποψή σας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όντως διαθέτει την πολιτική ηγεμονία;
Μπορεί να το ξεχνάμε λόγω της πυκνότητας του πολιτικού χρόνου, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει συμπληρώσει καλά καλά δύο χρόνια στην εξουσία. Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξη η δημοσκοπική της υπεροχή, δεδομένου ότι τα χρόνια αυτά έχουν σημαδευτεί από αλλεπάλληλες κρίσεις, κυρίως αυτής του κορονοϊού, που τείνουν να συσπειρώνουν τον κόσμο γύρω από μια νεοκλεγμένη ηγεσία. Είναι, επίσης, σαφές πως η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε αφήσει τόσο σοβαρά τραύματα αξιοπιστίας που ο πήχης των απαιτήσεων είχε πέσει πολύ. Για να μετατραπεί όμως η υπεροχή αυτή σε “ηγεμονία”, όπως λέτε, χρειάζεται να δώσει πειστικές απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της νέας εποχής, στην μετά τον κορονοϊό φάση που ελπίζουμε ότι ξεκινάει σύντομα. Αυτό, μέχρι στιγμής, δεν το βλέπουμε. Η κυβέρνηση προβάλλει ένα επίχρισμα μεταρρυθμιστικής πνοής, κάτω από την επιφάνεια όμως παραμένει δέσμια των χειρότερων παραδόσεων της συντηρητικής παράταξης: πελατειασμός, εξυπηρέτηση ολίγων εκλεκτών φίλων και πρώτιστη μέριμνά της η εκλογική της επιβίωση. Δείτε π.χ. τον νόμο για τους ΟΤΑ που μετατρέπει τη μειοψηφία σε πλειοψηφία. Επιπλέον, ψηφίζουμε τον εκλογικό νόμο για την ανάδειξη των αυτοδιοικητικών αρχών, προτού ξεκαθαρίσουμε τις αρμοδιότητές τους. Αυτό δεν είναι μνημείο φαυλότητας;
Είστε τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη. Είδαμε πρόσφατα τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να καταθέτει στον εισαγγελέα φάκελο με 500 εγκληματίες της νύχτας. Εκτιμάτε ότι πρόκειται για «επιχείρηση καθαρά χέρια», όπως ήταν διάφορα πρωτοσέλιδα;
Ό,τι και να ήταν, το επικοινωνιακό εκείνο σόου θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Είναι πλέον αντιληπτό πως το πρόβλημα με το οργανωμένο έγκλημα έχει διογκωθεί, ξεφεύγει πλέον από το περιθώριο και εγκαθίσταται στο κυρίως σώμα της κοινωνικής πραγματικότητας. Όταν βλέπουμε εν ψυχρώ εκτελέσεις μέρα μεσημέρι, δεν έχουμε ανάγκη κάποιον Υπουργό να μεταφέρει αυτοπροσώπως και τελετουργικά έναν ογκώδη φάκελο στον εισαγγελέα για να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Υπάρχουν τα κατάλληλα υπηρεσιακά κανάλια γι’ αυτό και αλίμονο αν δεν λειτουργούν. Χρειαζόμαστε, αντίθετα, πρωτοβουλίες για μία ριζική αναδιοργάνωση της αστυνομίας, αλλαγή του μοντέλου αστυνόμευσης, περισσότερους αστυνομικούς σε μάχιμες υπηρεσίες και όχι σε γραφεία πολιτικών και επιχειρηματιών, καλύτερη αξιοποίηση της τεχνολογίας κι ένα νομικό πλαίσιο σύγχρονο, που να δίνει τη δυνατότητα στην αστυνομία να κάνει τη δουλειά της από τη μία και να προασπίζεται θεμελιώδη δικαιώματα από την άλλη. Κι αυτά μέχρι στιγμής δεν τα βλέπουμε.
Συνολικότερα την έως τώρα θητεία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη πώς την κρίνετε;
Χωρίζω την κριτική μου σε δύο άξονες: Πρώτον, η αρχή της θητείας του χαρακτηρίστηκε από έναν κοντόφθαλμο και εντελώς ξεπερασμένο για την εποχή μας συγκεντρωτισμό. Μια σειρά από θέματα, η σωφρονιστική πολιτική, η πολιτική προστασία, η πολιτική μετανάστευσης και ασύλου αντιμετωπίστηκαν μονοσήμαντα υπό το πρίσμα της ασφάλειας, προκαλώντας μια πραγματική επιχειρησιακή ασφυξία. Πολύ γρήγορα, φυσικά, αντιλήφθηκαν το λάθος τους, επανίδρυσαν το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, αυτονομήθηκε η Πολιτική Προστασία. Μένει η σωφρονιστική πολιτική για να ανακρούσουν πρύμναν τελείως, εντωμεταξύ όμως έχουν τόσο μπερδευτεί πάλι οι αρμοδιότητες, που είναι αδύνατον να παραχθεί πραγματικό έργο. Δεύτερον, η μονομερής ενασχόληση με θέματα που είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα και είχαν κακοφορμίσει στην εποχή ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και αυτά όμως αντιμετωπίστηκαν με το βλέμμα στην επικοινωνία, με όρους πολιτικής αντιπαράθεσης και με πρόχειρες λύσεις. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουμε όλα τα προβλήματα ασφάλειας απλώς εξαγγέλλοντας στο πόδι ένα καινούργιο ειδικό σώμα: άλλο για τις διαδηλώσεις, άλλο για τα Μέσα Μαζικής Mεταφοράς, άλλο για τα Πανεπιστήμια. Άποψη μου είναι πως η κυβέρνηση γνωρίζει τις εκκωφαντικές αδυναμίες και τις εσωτερικές αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα ασφάλειας και το εκμεταλλεύεται κυνικά, σε κάθε περίσταση. Αν όμως το βασικό μέλημα είναι αυτό, μοιραία χάνεται η στόχευση.
Το ΚΙΝΑΛ οδεύει προς την εκλογή ηγεσίας από τη βάση. Κατ΄ αρχάς, συμφωνείτε με τις φωνές που επιμένουν για επαναφορά του ονόματος του ΠΑΣΟΚ και του πράσινου ήλιου ως σήμα;
Θα μου επιτρέψετε κ. Σκουρή: Η συζήτηση αυτή είναι περί όνου σκιάς. Το ΠΑΣΟΚ, με τη μεγάλη προσφορά του στη μεταπολιτευτική μας ιστορία, παραμένει ζωντανό και ενεργό μέσα στο Κίνημα Αλλαγής, αποτελώντας τον πλέον ισχυρό παράγοντά του. Υπάρχει άλλωστε το στίγμα του σε ολόκληρη την πολιτική δραστηριότητα του Κινήματος Αλλαγής, από την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους που δομήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, τα σύγχρονα αιτήματα που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά, τη σοβαρότητα που μόνο ο πολιτικός μας χώρος εξέφρασε εξ αρχής και εξ ολοκλήρου στη μεγάλη οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας. ‘Ομως, αυτός ο πολιτικός χώρος πήρε μιαν απόφαση πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια: να αλλάξει, να συνθέσει απόψεις, να διευρυνθεί. Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από 212.000 συμπολίτες μας, στις κάλπες. Μας έδωσαν μια σαφή εντολή: Να προχωρήσουμε ενωμένοι για να οικοδομήσουμε μια πλατιά παράταξη που θα μεταρρυθμίσει την Ελλάδα. Αυτή είναι μια αποστολή εθνικής σημασίας. Ολες ιστορικά οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις στη χώρα από αυτή την παράταξη έγιναν. Η δεξιά το μόνο ανάλογο επίτευγμα που έχει να επιδείξει είναι η ένταξη της ώρας στην ΕΟΚ από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η προσπάθεια που ξεκινήσαμε τότε, με το Κίνημα Αλλαγής, δεν έχει φτάσει ούτε καν στη μέση της. Δεν βλέπω τον λόγο να ακυρώσουμε όσα έχουμε χτίσει με κόπο αυτά τα χρόνια.
Πολιτικά, το ΚΙΝΑΛ πώς πρέπει να κινηθεί; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως αμφιταλαντεύεται και πως δεν διαθέτει ευκρινή προσανατολισμό…
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο: Είναι η μοίρα των κομμάτων που βρίσκονται στη μέση ενός αδυσώπητου πολιτικού ανταγωνισμού και προσπαθούν να πολιτεύονται με μετριοπάθεια, ειλικρίνεια και συνέπεια. Υπάρχουν σοβαροί λόγοι που δεν είμαστε Νέα Δημοκρατία και εξίσου σοβαροί λόγοι που δεν είμαστε ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιες φορές θα συμφωνούμε με τη μία πλευρά και κάποιες με την άλλη και όσοι δεν το κατανοούν αυτό θα μιλούν για αμφιταλάντευση. Αν κάποιος παρατηρήσει όμως πιο προσεκτικά, θα δει ότι καταφέρνουμε, στα περισσότερα ζητήματα, να έχουμε τη δική μας διακριτή θέση την οποία θέτουμε υπ’οψιν του ελληνικού λαού, ή να βελτιώνουμε νομοθετήματα της κυβέρνησης που αλλιώς θα υιοθετούνταν σε μορφή απείρως πιο συντηρητική. Αυτός ο δρόμος, ο δρόμος της ευθύνης, είναι εκείνος πάνω στο οποίο πρέπει να συνεχίσουμε.
Τι είδους συμμαχίες μπορεί το κόμμα σας να επιδιώξει μετά τις προσεχείς εκλογές; Μπορεί πχ, εφόσον το εκλογικό αποτέλεσμα το επιτρέψει και δεν υπάρχει αυτοδυναμία, να συνεργαστεί και με τη Νέα Δημοκρατία, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Ειλικρινά σας λέω κ. Σκουρή, δεν σκέφτομαι καθόλου το μετεκλογικό σκηνικό, το οποίο μάλιστα είναι και απροσδιόριστο χρονικά αυτή τη στιγμή. Μεσολαβούν τόσα πολλά μέχρι τότε, έχουμε τόση δουλειά να κάνουμε για να διαμορφώσουμε μια πειστική πολιτική και αντιπολιτευτική πρόταση, που μου φαίνεται χάσιμο χρόνου και σπατάλη φαιάς ουσίας το να επιδιδόμαστε στην επεξεργασία εκλογικών σεναρίων. Προσωπικά, δε με συγκινούσαν ποτέ η μικροπολιτική και οι σχεδιασμοί καφενείου. Είμαστε στην πολιτική για να βελτιώνουμε τις ζωές των ανθρώπων, για να προτείνουμε λύσεις σε προβλήματα, για να δείχνουμε την κατεύθυνση που θέλουμε να πάρει η χώρα στα επόμενα κρίσιμα χρόνια. Όχι για να κάνουμε άκαιρους εκλογικούς σχεδιασμούς που στοχεύουν στην αυτοσυντήρησή μας. Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής εστιάζουμε στο να πάμε στις επόμενες εκλογές με ένα αποκρυσταλλωμένο σχέδιο για τη μεγάλη δεκαετία που έρχεται: την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης ώστε να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες και οι ανισορροπίες της ελληνικής οικονομίας, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που λαμβάνει πλέον χαρακτήρα υπαρξιακό, την επίλυση των μεγάλων γεωπολιτικών προκλήσεων, τη δημιουργία μιας κοινωνίας που αποπνέει σεβασμό για όλους. Υπ’αυτό το πρίσμα, το αν και πως θα σχηματιστεί η επόμενη κυβέρνηση είναι απλώς ένα μικρό επεισόδιο της πορείας, δεν είναι το μείζον.
Ο πολιτικός και εκλογικός στόχος του Κινήματος Αλλαγής ποιος θα πρέπει κατ΄εσάς να είναι; Στην ψηφοφορία για εκλογή ηγεσίας, τι αριθμό μελών και φίλων περιμένετε, ώστε να σηματοδοτεί μια αντεπίθεση με αξιώσεις;
Ο βασικός μας στόχος θα πρέπει να είναι να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματική εναλλακτική διακυβερνητική λύση απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό προϋποθέτει να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά που κάνουμε τα τελευταία χρόνια, είτε μέσα στο κοινοβούλιο, είτε στους χώρους εργασίας, είτε στη δημόσια συζήτηση που διεξάγεται στη χώρα. Αυτή την τελευταία οφείλουμε μάλιστα να τη φέρουμε στα μέτρα μας: Στα μέτρα ενός προοδευτικού σχεδίου που πατάει στην πραγματικότητα, στις αγωνίες του κόσμου και στην ίδια την πλούσια ιστορία του πολιτικού μας χώρου. Αυτή η προοδευτική πρόταση όμως δεν μπορεί να προκύψει εν κενώ ούτε ως αποτέλεσμα του πνευματικού έργου κάποιων σοφών που συσκέπτονται σε γραφεία, όπως π.χ. κάνει η κυβέρνηση. Χρειάζεται συνεχείς παρεμβάσεις και κοινωνικές ζυμώσεις με όλους όσοι ενδιαφέρονται να κάνουμε τη χώρα πιο λειτουργική, πιο δίκαιη, πιο συμπεριληπτική, πιο σύγχρονη. Είναι, δηλαδή, αυτό που λένε “work in progress”. Δεν ξέρω πως μεταφράζεται αυτό σε επίπεδο εκλογικών ποσοστών ή συμμετοχής στις εσωκομματικές μας διαδικασίες. Όταν όμως αποκρυσταλλωθεί αυτό το σχέδιο, και είμαι πεπεισμένος ότι θα συμβεί, θα αποτυπωθεί και στα νούμερα.
Έχετε αποφασίσει αν θα είστε υποψήφιος;
Όπως έχω δηλώσει ξεκάθαρα και στο παρελθόν, έχω αποφασίσει να μην είμαι υποψήφιος. Και μάλιστα, δεν σας κρύβω ότι βρίσκω πρόωρη και αποπροσανατολιστική τη συνεχή συζήτηση για τις εσωκομματικές εκλογές μας, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και πρόκειται να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον: Η πραγματική ζωή δεν περιμένει. Θα στηρίξω όμως με όλες μου τις δυνάμεις τη διαδικασία, θα είμαι ενεργός, ώστε να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη λαϊκή συμμετοχή και τη διενέργεια ενός ουσιαστικού διαλόγου που δεν θα έχει μόνο εσωκομματική στόχευση αλλά θα απευθύνεται σε ολόκληρη την κοινωνία.
