ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Πράγματι, έχω μια υποχρέωση. Συνεδριάζει το πολιτικό συμβούλιο του κόμματος μου. Είναι το ανώτερο όργανο και πρέπει να είναι παρών. Αλλά, θεωρώ τόσο σημαντική εδώ τη συνάντησή μας και σας ευχαριστώ την προκαλέσατε, κατά βάση, εσείς και θα πρέπει να επαναληφθεί.
Να πούμε, εκ προοιμίου, ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μας επισκέπτονται σήμερα κάνανε μια πάρα πολύ σημαντική δουλειά και πάρα πολύ δύσκολη δουλειά. Εξαιρετικά δύσκολη. Εργασία που απαιτεί πάρα πολλές δεξιότητες και πολύ μεγάλη εμπειρία. Θα ήθελα να εστιάσω, ειδικά, γιατί πράγματι μπορεί να μιλάμε για τις φυλακές ώρες ολόκληρες, σε ένα συγκεκριμένο θέμα, σε μια αφορμή.
Είχαμε σχετικά πρόσφατα δύο περιστατικά αυτοκτονιών σωφρονιστικών υπαλλήλων. Είχαμε τον Αύγουστο, αν δεν κάνω λάθος, ένα περιστατικό αυτοκτονίας μέσα στον χώρο των φυλακών Κορυδαλλού. Με υπηρεσιακό περίστροφο αυτοκτόνησε ο υπάλληλος. Είχαμε και πρόσφατα, στις 31 Οκτωβρίου, ένα περιστατικό αυτοκτονίας όπου πληροφορηθήκαμε ότι είχε προηγηθεί και ξυλοδαρμός από τον αυτοκτονήσαντα ενός διευθυντικού στελέχους των φυλακών Κορυδαλλού.
Η δουλειά αυτή είναι πάρα πολύ στρεσογόνα. Μπορούμε να φανταστούμε το γιατί. Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει εξαρχής και μια ιδιαίτερη εξέταση των ανθρώπων που καλούνται να εκπληρώσουν αυτό το καθήκον, εννοώ ψυχομετρικά τεστ, αλλά και στο διάβα του χρόνου, καθώς οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούν και υφίστανται όλη αυτή την πίεση, επίσης, πρέπει να υπάρχει μια συστηματική παρακολούθηση.
Εδώ πέρα ακούσαμε – και δυστυχώς, το βίωσα και προσωπικά ως δήμαρχος – ότι πράγματι, από τη μια μέρα στην άλλη, έτσι συνέβη. Το 2013 η κυβέρνηση πήρε τους δημοτικούς αστυνομικούς συλλήβδην και τους μετέφερε στην κεντρική διοίκηση και κατά προτίμηση, στις φυλακές, χωρίς ουσιαστικά καμία προετοιμασία για ένα επάγγελμα, ένα λειτούργημα, που θέλει πολύ σοβαρή προετοιμασία ψυχολογική, αλλά και στο θέμα των δεξιοτήτων. Το αποτέλεσμα είναι, ότι το πείραμα αυτό απέτυχε γιατί αυτοί οι άνθρωποι πήγαν τελείως απροετοίμαστοι. Φαντάζομαι, ότι ίσως προηγήθηκε μια τυπική εκπαίδευση είκοσι ημερών, η οποία είναι τελείως ανεπαρκής για αυτή τη δουλειά. Υπέφεραν και οι δήμοι και σας βεβαιώνω, ότι ο δήμος της Αθήνας γονάτισε επί 2 – 2,5 χρόνια, γιατί ήταν τελείως απών ο εκτελεστικός του βραχίονας, ο βραχίονας που επιβλέπει την νομιμότητα στο δημόσιο χώρο. Τελικά πήγαν εκεί, δεν έκαναν τίποτε – δεν ξέρω πόσοι παρέμειναν – και μετά επέστρεψαν στους δήμους. Σε εμάς επέστρεψε το ένα τρίτο της δύναμης. Ένα πείραμα, το οποίο ήταν εντελώς ακατανόητο.
Έγινε πρόσφατα και έχει αναρτηθεί, μελέτη από την υπηρεσία στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ευρωπαϊκής επιτροπής, με θέμα την δημιουργία ελληνικής σωφρονιστικής ακαδημίας. Είναι κάτι, το οποίο για τους λόγους που προανέφερα, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί. Σ’ αυτή τη μελέτη προβλέπεται και η δυνατότητα να υπάρχουν σύμβουλοι ψυχιατρικής, οι οποίοι να έρχονται σε επαφή και με το προσωπικό των φυλακών και ακόμη, να χρησιμοποιήσουμε και τις καινούργιες τεχνολογίες για τους υπαλλήλους και πιθανόν, για τους κρατούμενους, να υπάρξει μέσω skype μια υπηρεσία, η οποία να μπορέσει να ανταποκριθεί σ’ αυτά τα θέματα.
Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο, σας ευχαριστώ για την πρωτοβουλία σας και επειδή δυστυχώς, δεν θα έχω τον χρόνο να ακούσω τις παρατηρήσεις των προσκεκλημένων μας εδώ, θα παρακολουθήσω την συνεδρίαση από το τηλεοπτικό μας δίκτυο.
